"نقد سره از ناسره جدا کردن وشناختن محاسن و معایب است این واژه در لغت به معنای بهینِ چیزی را گزیدن آمده‌است .نقد یعنی پیدا کردن خوبی ها از میان بدی ها .نقد به یک اثر کمک میکند که ان اثر اعتبار یابد نقد باید با رعایت اصول اخلاقی وبا دیدی کار شناسانه انجام شود."
برای پویایی و پیشرفت ، نقاط ضعف را باید گفت در مقابلش باید پیشنهاد بهتری داد اگر کسی قدرت پیشنهاد دادن در مقابل انتقادش نداشته باشد حق انتقاد ندارد انتقاد باید در راستای بهبود اوضاع باشد نه غرض ورزی و تسویه حسابهای شخصی .
متاسفانه درحال حاضر انتقاد به منزله توهین و سبک شمردن تلقی میگردد و اکثر قریب به اتفاق دوست داریم تعریف و تمجید شویم با القاب قلمبه خطاب شویم مثلا شاعری دوبیت شعر سروده استاد خطاب شود و یا علیرغم ندشتن مدرک دانشگاهی مهندس خطابمان کنند و جالب اینکه خودمان هم باورمان شود که استاد و مهندس هستیم راستی چه کسی را داریم گول میزنیم ؟ بطور حتم خودمان را ، خود فریبی و زندگی با توهم آثار زیانباری هم به خودمان و هم به پیرامونمان خواهد داشت که شاید در دراز مدت عیان گردد و شاید در زمانی باشد که کار از کار گذشته است .
عزیزانی که اهل قلم هستند و هر از گاهی به لحاظ احساس وظیفه انتقادی از شخص یا اشخاص می کنند نه تنها با استقبال از طرف افراد مورد انتقاد مواجه نمی شوند بلکه بر عکس با انواع اهانتها مواجهند ولی کاش متوجه این نکته میشدیم که هر انسانی نیاز به نقد و تنقیح دارد هیچ کدام از ما کامل نیستیم همه نیاز به اصلاح داریم نه اینکه منتقد انسان کاملی باشد خود منتقد هم نیاز اساسی به اصلاح دارد و منتقدی دیگر میتواند به نوع نقد وی ایراد بگیرد اگر از شاعری ، نویسنده ای و مداحی به خاطر بعضی رفتارهایش انتقاد می شود غرض و هدف اصلی کمک به پیشرفت است تاکیدت شرع مقدس است وقتی در مجلسی قرآن خوانده میشود ساکت باشیم و گوش فرادهیم و متمرکز به کلام الهی باشیم حال اگر مداحی در حین قرائت قرآن با ورودفردی تلاوت کلام الله را قطع نماید و به چابلوسی بپردازد باید مورد نقد قرار گیرد و در مقابل ایشان نیز باید بیشتر به فکر اصلاح خود باشد نه اینکه با نواع بد وبیراه منتقد را مورد عنایت قرار دهد !! اتفاقا قاری قرآن باید بعضی موارد را درمجالس در خصوص تکریم منزلت کلام الله متذکر شود نه اینکه خود نیز رعایت نکند برای مثال در اکثر مراسم ترحیم شاهد هستیم وقتی در اواخر مجلس سوره الرحمن تلاوت می شود بسیاری با عجله در حال ترک مجلس هستند و این خود نوعی سبک شمردن است به احترام قرآن باید تا آخر تلاوت صبر کرد و به این دستور الهی عمل کرد : وَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ( وقتی قرآن خوانده می شود به آن گوش فرا دهيد و خاموش باشيد ، شايد مشمول رحمت خدا شويد) . و موارد متعدد دیگر انتقاد از جمله انتقاد از مسئولین شهر مثل شهردار و شورای شهر که پدیده شوم بنرهای تشکر به خاطر انجام وظیفه ( مثلا اهالی فلان منطقه به خاطر آسفالت کوچه از شهردار و شورا تشکر به عمل آورده اند که در میدان بنر نمونه های از این موارد قابل مشاهده است ) که این تشکرات بی مورد باعث اشباع در خدمت رسانی می شود و این توهم ایجاد می شود که با کوچکترین کارها که وظیفه بدیهیشان هست کاری کردند کارستان که باعث عدم خلاقیت و چالشهای زیاد می شود ...و موارد بیشمار دیگر که در این مجال نمی گنجد .
کاش آنقدر فرهنگ انتقاد پذیری ارتقا یابد که انتقاد از خود را افتخاری برای خود بدانیم با گشاده روی و طیب خاطر به اسقبال منتقد برویم فرهنگی که در جوامع پیشرفته شاهدش هستیم شاید یکی از رموز موفقیتشان همین سعه صدرشان باشد .
و صد البته که منتقد نیز باید حریمها را رعایت کند غرض شخصی را اعمال نکند هدفش دلسوزی و احساس وظیفه باشد .
ممی پور
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت: